Fijngevoeligheid

Reeds als kind voelde ik me anders dan andere kinderen.

Heel gevoelig, vaak overstuur, veel behoefte aan rust, ruimte, natuur.
Anderzijds ook heel graag gezien, spontaan, enthousiast, levendig, puur en op zoek naar diepgang.

Ik heb lang gestruggeld met mijn fijngevoeligheid, op school, later op mijn werk, in het moederschap, ook in mijn relatie. Het was niet altijd eenvoudig om met deze bijzondere eigenschap te leven. Het is vaak nog vallen en opstaan. Steeds op zoek naar balans, evenwicht.

Misschien herken je het ook bij je zelf?

Je bent in gesprek met iemand en ineens word je overvallen door de emoties van je gesprekspartner, je komt een ruimte binnen en je voelt hier klopt iets niet, grote groepen kunnen je helemaal overdonderen, …

​Vorig weekend ging ik koffie drinken met een goede vriendin, ze vertelde me dat zij en haar levenspartner beslist hebben om niet langer samen verder te gaan.
Ik voelde helemaal haar pijn, haar verdriet, de onmacht van de kinderen, …
Het bracht ook onverwerkte pijn naar boven van de scheiding van mijn ouders.
Alles mocht er zijn.
Daar waar ik vroeger helemaal overstuur geweest zou zijn, nam ik mijn ruimte in om alles te laten zijn.
Heel bewust.
Ruimte nemen, mezelf toestaan om alles te voelen.
Alles te verwelkomen.
Ik ben die avond ook lang uit op de grond gaan liggen, om te aarden, om de prikkels, de emoties te voelen en los te laten zonder dat ik er iets voor hoefde te doen.
Ik mocht het gewoon laten gebeuren.

Ik heb deze bijzonder kwaliteit ook meer en meer leren omarmen dankzij mijn levenswerk “Stil".
Dankzij deze gave kan ik heel goed mensen aanvoelen, voelen mensen zich gezien, gehoord, gesteund.
Dankzij deze kwaliteit kan ik op een heel bijzonder niveau met mensen verbinden.

Ik leer ook andere fijngevoelige vrouwen hoe met deze bijzondere gave om te gaan.

Ik heb vooral ook geleerd om mezelf te koesteren, mezelf te bewonderen.
Heel goed voor mezelf te zorgen, mezelf te voelen, mijn grenzen te voelen en deze aan te geven.
Niet langer beschaamd te zijn als ik bepaalde activiteiten aan mij laat voorbij gaan, zonder daar altijd een uitleg te moeten aan geven.

Als je je in mijn schrijven herkent, laten we samen onze gave bewonderen, koesteren en samen vrij en blij het leven vieren, want ooohhh wat zijn we van onschatbare waarde voor deze wereld.

In verbinding, Valerie

---